irgözin

[i:rgözi:n]

Ir bilen, gijä galman, gün ýaşyp garaňky düşmänkä, irräjikden.

∙ Göýä toýçy ýaly bu joşan ahwal, Nä sebäpden üýşdülerkä irgözin? (N. Pomma, Saýlanan eserler)

∙ Bular irgözinden biri-birine gygyryşyp başladylar. («Görogly» eposy)